Ig u irgendöpper, woni irgendeinisch, irgendwo ha kennäglehrt. Mir schüttle üs d Häng… 

Frömde: „Röbi.“
Ig: „Tschou Röbi. Stuwi.“
Röbi: „Stu-wie?“
Ig: „Stuwi.“
Röbi: „Stu-was? Oder wohär?“
Ig: „Vo Stefan.“
Röbi: „Äuä. Hani no nie ghört?“
Ig: „Ha immer dänkt, das sigi bekannt?“
Röbi: „Hä, nei, hennä nid.“
Ig: „Mou.“
Röbi: „Ja, aso, wart itz mau: Steffu, Stifu, Stöff. Obwou, das steit ja o für Christoph, oder?“
Ig: „Genau. Cha me aber scho bruche.“
Röbi: „Ja, oder, mir a, Stibe oder sogar Steffi, kenni ou – cheibe Basler. Aber di Spitzname? Ä-ä. Vo wo chunnsch?“
Ig: „Ig bi usem Spiugu. Stuwi schiint ä eher änge Regionalismus-Begriff us em Gebiet Chöniz, Liebifäud, Wabere oder äbe Spiugu ds sii. Mi bescht Fründ isch o us däm Egge, us Schliern, u däm säge o au Stuwi.“
Röbi: „Krass. Hani würklech no nie ghört.“
Ig: „Ja, u ig Löu ha immer tänkt, dass sigi obertypisch Bärndütsch, bis i mit 24i a d Uni bi u mi würklech aui schreeg aagluegt hei.“
Röbi: „So isches mir o gange.“
Ig: „Isch immer ds Gliiche.“
Röbi: „Für mi nid.“
Ig: „Weisch früecher het me mr no Bolli gseit.“
Röbi: „Ächt. Aso vo Ball, Chugle oder vo…?“
Ig: „Vom Nachname Bolliger, richtig. Hei drum ir erschte Klass füüf Stefans gha: dr Seili, dr Mülli, dr Kipfi, dr Knuchi u äbe mi, dr Bolli. Dört het sech niemer Stefan oder Steffu gseit oder la säge. Das isch irgendwie klar gsi.“
Röbi: „Huere luschtig so Knirpse.“
Ig: „Isch de im Semer no so witer gange. Ersch mit 22 ire WG het me mr nächhär afa Stuwi säge. Hani ersch mega schreeg gfunge, wöu dr Stuwi isch ja mi bescht Fründ gsii u ig dr Bolli. Het mr aber nächer schnäu afa pässle.“
Röbi: „Ja, isch eidütig besser.“

Dr Abe nimmt si Louf. Bim Häng schüttle und Ade säge… 

Röbi: „Aso tschüss Stibe, eh Steffu, het mi gfröit.“
Ig: „Tschüss Röbi. Mi o.“